Η συχνότητα εμφάνισης διαβήτη μειώνεται με αλλαγή του τρόπου ζωής ή προληπτική φαρμακευτική θεραπεία
Η απώλεια βάρους όπως και η προληπτική φαρμακευτική αγωγή με Μετφορμίνη (Glucophage) μπορεί να μειώσουν τη συχνότητα εμφάνισης του διαβήτη τύπου 2 (των ενηλίκων) σε υγιείς άνδρες και γυναίκες που ομως εμφανίζουν παράγοντες κίνδυνου για εμφάνιση της νόσου.
Σύμφωνα με μελέτη του William Knower και συνεργατών που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό New England Journal of Medicine,3232 παχύσαρκα άτομα με ελαφρά αυξημένο σάκχαρο αίματος και παχυσαρκία (δείκτη μάζας σώματος πάνω από 34 kg/m) χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες.Η πρώτη δεν ακολούθησε καμία θεραπεια,η δεύτερη έλαβε θεραπεία με το αντιδιαβητικό φάρμακο Μετφορμίνη και η τρίτη ακολούθησε ένα πρόγραμμα δίαιτας και φυσικής άσκησης (150 λεπτά άσκησης την εβδομάδα) με στόχο να επιτευχθεί μείωση του βάρους κατά τουλάχιστον 7%.Στο τέλος της μελέτης μετά από περίπου 2,8 χρονια βρέθηκε οτι σε σχέση με τη πρώτη ομάδα που δεν ακολούθησε θεραπεία η επίπτωση διαβήτη στην ομάδα της Μετφορμίνης μειώθηκε κατά 31% ενώ στη ομάδα που έχασε βάρος με τη δίαιτα και την άσκηση κατά 58%.
Η μελέτη δείχνει οτι η εμφάνιση του διαβήτη σε άτομα με παράγοντες κινδύνου (αυξημένο σάκχαρο,παχυσαρκία) δεν είναι αναπόφευκτη και οτι προληπτική θεραπεία κυρίως με τροποποίηση του τρόπου ζωής μπορεί να επιβραδύνει η και να εμποδίσει την εμφάνιση της νόσου.
Αυξημένος αριθμός Λευκών αιμοσφαιρίων προδιαθέτει στην εμφάνιση διαβήτη
Ένας υψηλότερος αριθμός από το φυσιολογικό λευκών αιμοσφαιρίων σε μια εξέταση γενικής αίματος σχετίζεται με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη και μειωμένη δραστικότητα της ινσουλίνης ακόμη και σε άτομα με φυσιολογικό σάκχαρο αίματος.
Η μελέτη που προέρχεται από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγειας στο Phoenix,Arizona και διεξήχθηκε σε 352 μη διαβητικούς ινδιάνους της φυλής PIMA,που εμφανίζουν κληρονομική προδιάθεση για εμφάνιση διαβήτη,εδειξε οτι από τα 272 άτομα με φυσιολογική καμπύλη γλυκόζης στην αρχή της μελέτης τα 54 που εμφάνισαν διαβήτη μετά από περίπου 5,5 χρονια παρακολούθησης είχαν κατά μέσο ορο 8555 λευκά αιμοσφαίρια αίματος σε σύγκριση με 7877 που είχαν τα άτομα που δεν εμφάνισαν διαβήτη.
Ο κύριος ερευνητής Dr Vozarova,πιστεύει οτι αυτό μπορεί να οφείλεται στη χρόνια διέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος και την παραγωγή κυτταροκινών,δηλαδη ουσιών που τροποποιούν την ανοσολογική αντιδραση,οπως της ιντερλευκίνης-6,που μπορεί να εμπλέκονται στη παθοφυσιολογια του διαβήτη τύπου 2.
Η θεραπεία υποκατάστασης με τεστοστερόνη στους άνδρες είναι ασφαλής και αποτελεσματική
Η θεραπεία υποκατάστασης με την ανδρική ορμόνη τεστοστερόνη βρέθηκε οτι ήταν ασφαλής και ευεργετική σε άνδρες ηλικίας 65 έως 85 ετών που ελάμβαναν με ενδομυϊκή ένεση 25 mg εβδομαδιαίως η 50 mg ανά δεκαπενθήμερο τεστοστερόνη από το 1993.
Η θεραπεία δεν προκάλεσε παρενέργειες από το αίμα,το σηκώτι,η αλλα όργανα.Αντίθετα βελτίωσε τα λιπίδια του αίματος,την οστική πυκνότητα,τη μυική μάζα,τη κατανομή του λίπους,την ερωτική διάθεση και το αίσθημα της ευεξίας,
Οι συγγραφείς F.Ellyn και συνεργάτες υποστηρίζουν οτι η θεραπεία υποκατάστασης με τεστοστερόνη σε μικρές δόσεις δεν επιταχύνει την αθηροσκλήρωση η την εμφάνιση καρκίνου του προστάτη ενώ μπορεί να έχει και ευεργετικά αποτελέσματα στη γεροντική άνοια.
Η Τιμπολονη (Livial) μπορεί να χορηγείται με ασφάλεια ακόμη και σε γυναίκες με νεφρική ανεπάρκεια
Η Τιμπολονη είναι μια συνθετική ουσία με εκλεκτικές δράσεις στους ιστούς του γεννητικού συστήματος και ευεργετική επίδραση στα οστά, στο κόλπο, στα κλιμακτηριακά συμπτώματα,στη ψυχική και σεξουαλική διάθεση.Κυκλοφορεί σε πάνω από 70 χώρες με την ονομασία Livial.
Η ασφάλεια της Τιμπολονης σε γυναίκες που εμφανίζουν νεφρική ανεπάρκεια εξετάστηκε σε μια φαρμακοδυναμική μελέτη μετά τη χορήγηση 2,5 mg Τιμπολονης σε 24 μετεμμηνοπαυσιακες γυναίκες 45-65 ετών διαιρεμένες σε 4 κατηγορίες ανάλογα με το βαθμό της νεφρικής ανεπάρκειας (από φυσιολογική μέχρι σοβαρά διαταραγμένη νεφρική λειτουργία).
Οι ερευνητές C.J.Timer και D.P.Doorstam έδειξαν οτι οι φαρμακοκινητικές παράμετροι της Τιμπολονης και των προιόντων του μεταβολισμού της στον οργανισμό ήταν παρόμοιες σε άτομα με φυσιολογική και διαταραγμένη νεφρική λειτουργία.Το εύρημα αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα οτι η τόσο η δραστικότητα της Τιμπολονη οσο και η πιθανότητα εκδήλωσης παρενεργειών δεν επηρεάζονται από μειωμένη νεφρική λειτουργία και οτι το φάρμακο μπορεί να χορηγηθεί με ασφάλεια ακόμη και σε γυναίκες με νεφρική ανεπάρκεια.
