Συνέδριο στο Παρίσι

Υπάρχουν στιγμές στην επαγγελματική ζωή ενός ανθρώπου που ο σκληρός αγώνας, οι πίκρες και η αγωνία που αποτελούν το συνηθισμένο τίμημα για να «φθάσεις» ξεχνιούνται μπροστά στις ανταμοιβές, μικρές η μεγάλες, που σου προσφέρει η θέση που έχεις κατακτήσει. Ο Χαράλαμπος Βοδιώτης, οι φίλοι του και ασθενείς τον φώναζαν Μπάμπη αποφεύγοντας συνήθως το επώνυμο, γενικός παθολόγος με εξειδίκευση στη διαβητολογία, ένοιωσε αυτό το αίσθημα όταν συνειδητοποίησε την προσφορά του ιατρικού επισκέπτη μεγάλης φαρμακευτικής εταιρείας που τον επισκέφθηκε στο γραφείο του μετά από προγραμματισμένο ραντεβού με τη γραμματέα του συν γυναίκα του συν μητέρα των παιδιών του.
Ο ιατρικός επισκέπτης ήταν σύντομος και σαφής..
-κ. Βοδιώτη η εταιρεία μας αναγνωρίζοντας το επιστημονικό σας κύρος και τη συμβολή σας στην ανάπτυξη της επιστήμης στην Ελλάδα έχει τη τιμή και ευχαρίστηση να σας προσκαλέσει να παρακολουθήσετε το διεθνές συνέδριο του Διαβήτη που θα γίνει στο Παρίσι στο τέλος Αυγούστου.
Ο Μπάμπης Βοδιώτης έκρυψε με προσπάθεια ένα χαμόγελο ικανοποίησης και απάντησε με ψυχρή ευγένεια.
-Ευχαριστώ για τη προσφορά σας .Θα το συζητήσω με τη γυναίκα μου και θα σας απαντήσω.
Στο σπίτι η γυναίκα του δεν του έδωσε περιθώρια αντίστασης. Θα με πάρεις μαζί σου, του ε;iπε. Είναι η καλλίτερη εποχή για το Παρίσι.
-Μα που το ξέρεις εσύ αφού δεν έχεις πάει ποτέ, ψέλλισε ο Μπάμπης.
-Θα πάω τώρα του έδωσε το τελειωτικό κτύπημα η γυναίκα του.

Τη προηγούμενη της αναχώρησης ο Μπάμπης άλλαξε το μήνυμα στο τηλεφωνητή του ιατρείου.
<Ο ιατρός θα απουσιάσει από τις 24 μέχρι τις 29 για να παρακολουθήσει το παγκόσμιο συνέδριο για το διαβήτη στο Παρίσι>.

Έφθασαν αργά βράδυ. Το δωμάτιο στο ξενοδοχείο ήταν μικρό αλλα αξιοπρεπές.

Έχουμε 4 μέρες μπροστά μας Μπάμπη μου, είπε η γυναίκα του. Αύριο θα την αφιερώσουμε στα αξιοθέατα. Να ξεκουραστείς και συ λίγο.
Είναι γεγονός ότι ο Μπάμπης μετά μια ήπια διαμαρτυρία του τύπου «Ξέρεις πρέπει να πάω και στο συνέδριο» δεν αντιστάθηκε ιδιαίτερα.Το επόμενο βράδυ τους βρήκε ημιθανείς από τη κούραση να επιστρέφουν στο ξενοδοχείο μετά από την ολοήμερη περιήγηση.

Τη δευτερη ημέρα ο Μπάμπης κατάφερε να πάει στο συνέδριο, να γραφτεί και να πάρει το πρόγραμμα. Διάλεξε μια ενδιαφέρουσα συνεδρίαση και κάθισε στην αίθουσα γεμάτος προσμονή για την εκπαιδευτική ευωχία που θα ακολουθούσε όταν στα μέσα της διάλεξης κτύπησε το κινητό του.Η γυναίκα του τον ζητούσε επειγόντως να τη συναντήσει στο υπερκατάστημα Galerie Lafayette.Έφθασε αγχωμένος για να διαπιστώσει ότι ήθελε να χρησιμοποιήσει τη πιστωτική του κάρτα γιατί είχε υπερχρεώσει τη δική της.Δεν πρόλαβε να επιστρέψει στο συνεδριο μια και το ίδιο βράδυ ειχαν προσκληθεί στο επίσημο δείπνο και χρειαζόταν η σχετική προετοιμασία.

Το επόμενο πρωί ξύπνησε αργά με πονοκέφαλο από το οινικό όργιο του επίσημου δείπνου.Γεμάτος ενοχές έφθασε κατά το μεσημέρι στο συνεδριακό κεντρο για να διαπιστώσει ότι οι οργανωτές ειχαν δώσει το απόγευμα ελεύθερο.

Αύριο είναι η τελευταία μέρα του συνεδρίου και θα παρακολουθήσω ολο το πρόγραμμα δήλωσε αποφασιστικά στη γυναίκα του όταν επέστρεψε στο ξενοδοχείο.

-Καλά Μπάμπη απάντησε εκείνη. Εμείς έχουμε προγραμματίσει μια βόλτα στο Printemps,μετά στού Ραουλ για αρώματα, το μεσημέρι θα φάμε κάπου στη Μονμάρτη, μετά θα πάμε μια βόλτα με τα πλοιάρια στο Σηκουανα,το απόγευμα για καφέ στην Place des Vosges και το βραδάκι έχουμε κανονίσει να φάμε στού Procope στο Saint Germain des Pres.Τηλεφώνησε μου αν θέλεις να μας συναντήσεις.

Την τελευταία ημέρα του συνεδρίου ο Μπάμπης ήταν στο συνεδριακό κέντρο πριν ανοίξουν οι πόρτες. Είχε μελετήσει το πρόγραμμα από τη προηγούμενη και είχε σημειώσει τις διαλέξεις που θα παρακολουθούσε. Η πρώτη ώρα κύλησε ομαλά. Μετά άρχισε να κουράζεται και να χάνει την αυτοσυγκέντρωση του.Η σκέψη του έτρεχε από το πύργο του Eiffel στην αψίδα του θριάμβου και μετά στις φτωχογειτονιές της Μονμάρτης. Δεν πρόλαβα να πάω στη Πανάγια των Παρισίων σκέφθηκε. Χωρίς να το καταλάβει βρέθηκε με τη γυναίκα του το μεσημέρι να περιδιαβάζει στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα.

Η κ. Κουμανδάρη ήταν η πρώτη άρρωστη που δέχθηκε στο ιατρείο του ο Μπάμπης μετά την επιστροφή του από το Παρίσι και ήταν ιδιαίτερα ευγενική.
-Σας τηλεφώνησα γιατρέ μου αλλα λείπατε στο Παρίσι σε συνέδριο. Τι να κάνουμε η ενημέρωση σε σας τους γιατρούς είναι απαραίτητη.
O Μπάμπης έκανε ότι δεν άκουσε και ρώτησε το τυπικό.
-Πως τα πάμε λοιπόν.
-Η γνώση στο γιατρό αποτελεί διασφάλιση μιας σωστής διάγνωσης και θεραπείας, συνέχισε απτόητη η επισκέπτρια.
-Πήρατε τα χάπια που σας έδωσα συνέχισε ο Μπάμπης προσπαθώντας να επαναφέρει τη συζήτηση στο λόγο της επίσκεψης.
-Συνέδριο στο Παρίσι και μάλιστα Παγκόσμιο συνέχισε ανελέητα η ασθενης,με πιάνει ίλιγγος όταν σας σκέπτομαι να ρουφάτε με δίψα τις τελευταίες εξελίξεις της επιστήμης στο τομέα σας.

Ο Μπάμπης δεν κατάλαβε πως έδιωξε την άρρωστη χωρίς καν να την εξετάσει. Η γραμματεύς συν γυναίκα του συν μητέρα των παιδιών του είπε αργότερα ότι χρειάσθηκε μισή ώρα και δυο λεξοτανίλ των 3 για να τον ηρεμήσει.

Aesculapius