Τα αυτοάνοσα νοσήματα του θυρεοειδούς, όπως η νόσος του Grave’s και η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, πολλές φορές συνοδεύονται και από προβλήματα από τα μάτια (Οφθαλμοπάθεια). Βέβαια η οφθαλμοπάθεια στην νόσο του Grave’s αναπτύσσεται σ’ένα μικρό ποσοστό από τους ασθενείς που έχουν υπερθυρεοειδισμό (περίπου 10-15%) και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια είναι τα άτομα στα οποία θα αναπτυχθούν αυτές οι οφθαλμοπάθειες.
Κατηγορία: Ενδοκρινολογία
Παθήσεις του θυρεοειδούς
Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας στην πρόσθια περιοχή του τραχήλου, μπροστά και εκατέρωθεν της τραχείας .
Πρόκειται για έναν από τους βασικότερους αδένες του ανθρώπινου σώματος του οποίου η βασική λειτουργία είναι η παραγωγή των ορμονών του θυρεοειδούς γνωστές ως Τ4 ( θυροξίνη ή τετραϊωδοθυρονίνη ) και Τ3 (τριιωδοθυρονίνη) καθώς και την καλσιτονίνη η οποία παίζει ρόλο στην ομοιοστασία του ασβεστίου.
Ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία
Σε μία μελέτη οι ερευνητές θέλησαν να διαπιστώσουν σε τι διαφέρουν οι άνδρες με πρόβλημα ψυχογενούς στυτικής δυσλειτουργίας από εκείνους με φυσιολογική σεξουαλική λειτουργία. Διαπιστώθηκε (Nobre, 2006) πως οι άνδρες με στυτική δυσλειτουργία είχαν ισχυρές κάποιες πεποιθήσεις που αύξαναν την πιθανότητα εμφάνισης του προβλήματος.
Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών είναι η πιο συχνή ορμονική διαταραχή σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Μια γυναίκα έχει το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών όταν πληρούνται δύο από τα εξής τρία κριτήρια:
Μια συχνή πάθηση. Υποθυρεοειδισμός
Ο Υποθυρεοειδισμός θεωρείται μία από τις συχνές νόσους της εποχής μας και ένα από τα κλινικά προβλήματα που καθημερινά αντιμετωπίζει ο κλινικός ενδοκρινολόγος, όπως και συνάδελφοι ιατροί άλλων ειδικοτήτων.
Αυτή η κατάσταση αποτελεί κλινικό και βιοχημικό σύνδρομο που οφείλεται στην έλλειψη των θυρεοειδικών ορμονών και προκαλεί επιβράδυνση των μεταβολικών διεργασιών στον ανθρώπινο οργανισμό.
Υπερθυρεοειδισμός
Ο υπερθυρεοειδισμός αποτελεί κλινικό σύνδρομο(συμπτώματα) στο οποίο όλος ο οργανισμός εκτίθεται σε υψηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών.
Κατά σειρά συχνότητας συνήθη αίτια υπερθυρεοειδισμού είναι:
α. νόσος Graves (μπορεί να συνυπάρχει με εξόφθαλμο)
β.πολυοζώδης τοξική βρογχοκήλη
γ. τοξικό αδένωμα
δ. υποξεία θυρεοειδίτιδα στην οξεία φάση της
ε. υπερδοσολογία θυροξίνης
Σελήνιο και Θυρεοειδής
Το 1817 ο Σουηδός χημικός Berzelius ανακάλυψε το στοιχείο σελήνιο (Se). Το ονόμασε έτσι για να τιμήσει την Θεά του φεγγαριού Σελήνη (1). 140 χρόνια μετά οι Schwarz και Foltz ανακοίνωσαν ότι το Se είναι ουσιώδες στοιχείο για την υγεία των ζώων, όταν διαπίστωσαν ότι ίχνη από το στοιχείο αυτό προστατεύουν το ήπαρ από νέκρωση σε ποντίκια που πάσχουν από έλλειψη βιταμίνης Ε. Μετά από αυτή την διαπίστωση έγινε αποδεκτό ότι πάρα πολλές βιολογικές λειτουργίες έχουν άμεση σχέση με το Se (1,2). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Se σε μεγάλες περιεκτικότητες γίνεται τοξικό με δυσμενείς επιδράσεις σε πολλές λειτουργίες του οργανισμού.
Φαιοχρωμοκύττωμα: μια σπάνια,αλλά θεραπεύσιμη αιτία αρτηριακής υπέρτασης.
Αλέξης Τραυλός, ειδικευόμενος ενδοκρινολόγος και Αντώνης Πολυμέρης, ενδοκρινολόγος Β΄ Ενδοκρινολογικό Τμήμα-ΓΝΑ “Αλεξάνδρα” Το φαιοχρωμοκύττωμα είναι ένας σπάνιος όγκος των επινεφριδίων (ενδοκρινείς αδένες που βρίσκονται πάνω από τους νεφρούς), που εκκρίνει περιστασιακά κατεχολαμίνες (αδρεναλίνη, νοραδρεναλίνη και σπάνια ντοπαμίνη) και προκαλεί συνήθως…
Παχυσαρκία Παιδιών και Εφήβων
Η παχυσαρκία έχει αναδειχθεί σε ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα δημόσιας υγείας του 21ου αιώνα, και ο όρος ‘επιδημία’ χρησιμοποιείται συχνά προκειμένου να περιγράψει την δραματική αύξηση της συχνότητας της παχυσαρκίας. Στην Ελλάδα, το ποσοστό υπερβαρότητας και παχυσαρκίας κατά την παιδική και εφηβική ηλικία υπερβαίνει το 30%.
Η επίδραση της περιβαλλοντικής ρύπανσης στο ορμονικό σύστημα του ανθρώπου.
Τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχουν χημικές ουσίες, προερχόμενες από το περιβάλλον, οι οποίες μιμούνται την δράση των ορμονών και παρεμβαίνουν στην ομαλή λειτουργία του ορμονικού συστήματος τόσο του ανθρώπου, όσο και των ζώων. Οι ουσίες αυτές ονομάστηκαν ενδοκρινικοί διαταράκτες [(ΕΔ), endocrine disruptors] και βρίσκονται στο περιβάλλον, στα τρόφιμα και τα καταναλωτικά προϊόντα, που χρησιμοποιούνται καθημερινά και σε ευρεία κλίμακα από τον άνθρωπο. Η έκθεση τόσο των ανθρώπων όσο και των ζώων, μπορεί να συμβεί μέσω του αέρα, του νερού, του εδάφους, αλλά και μέσω του πλακούντα και του μητρικού γάλακτος. Πολυάριθμες μελέτες δείχνουν την επίδραση των ΕΔ στην εμφάνιση της εφηβείας, στο γυναικείο και ανδρικό αναπαραγωγικό σύστημα και στη λειτουργία του θυρεοειδούς. Εξαιτίας των σοβαρών αυτών επιδράσεων είναι απαραίτητο οι επαγγελματίες υγείας και το κοινό να ενημερωθούν για τις επιπτώσεις των ΕΔ, με σκοπό τον περιορισμό της έκθεσης στις ουσίες αυτές.