Κατηγορία: Μεταβολισμός

Επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη

Χρόνιες επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη είναι οι συνέπειες του διαβήτη (τύπου 1 ή 2) σε διάφορα όργανα ή λειτουργίες του οργανισμού. Εμφανίζονται με διάφορα συμπτώματα, αλλά συχνά είναι για μεγάλα διαστήματα «σιωπηλές».

Διάγνωση και θεραπεία της οστεοπόρωσης

Η οστεοπόρωση είναι μία πάθηση των οστών που χαρακτηρίζεται από ελαττωμένη οστική μάζα και διαταραχή της μικροαρχιτεκτονικής τους με αποτέλεσμα αυτά να γίνονται πιο εύθραυστα.

Μεταβολικό σύνδρομο

Με τον όρο μεταβολικό σύνδρομο περιγράφεται η παρουσία μεταβολικών και μη διαταραχών που εμφανίζονται από κοινού, με συχνότητα μεγαλύτερη από την τυχαία συνύπαρξη, και που αυξάνουν τον κίνδυνο για τις καρδιολογικές παθήσεις, τον σακχαρώδη διαβήτη και άλλες χρονιές παθήσεις.

Στατίνες και σακχαρώδης διαβήτης.

Μολονότι για τα πρώτα 15 χρόνια ύπαρξης των στατινών στην καθημερινή κλινική πράξη, ανησυχούσαμε μόνο για παρενέργειες όπως η αύξηση των τρανσαμινασών και οι μυαλγίες, τα τελευταία πέντε χρόνια αναγνωρίστηκε πως οι στατίνες διευκολύνουν ή επιταχύνουν την εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ).

Σακχαρώδης διαβήτης κύησης και υγιεινοδιαιτητική αντιμετώπιση

Το σύγχρονο κοινωνικό-οικονομικό περιβάλλον που ζούμε αναμφισβήτητα είναι πηγή πολλών προβλημάτων. Ένα από αυτά που θα καταγραφούν στο μέλλον είναι η σημαντική αύξηση του επιπολασμού του σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ). Οι αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες (κατανάλωση περισσότερων υδατανθράκων και τροφών χαμηλότερης διατροφικής αξίας), το άγχος αλλά και η δυσκολία, λόγω οικονομικών προβλημάτων, προληπτικού ελέγχου αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου. Από τον μεγάλο αριθμό ασθενών με ΣΔ μια ομάδα με αρκετές ιδιαιτερότητες είναι οι ασθενείς με ΣΔ κύησης.

Το Κάπνισμα και η σχέση του με τον σακχαρώδη διαβήτη

Δημ.ΣκούταςΕιδικός Παθολόγος-Διαβητολόγος Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΔΠΘ Επιστημονικός Συνεργάτης Διαβητολογικού Κέντρου ΠΓΝ Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης [email protected] Το κάπνισμα είναι η κυρίαρχη αιτία θανάτου σε παγκόσμιο επίπεδο, υπεύθυνο για περίπου 5 εκατομμύρια θανάτους ετησίως με τάση διπλασιασμού έως το 2020. 1.3 δισεκατομμύρια καπνιστές…

Οστεοπόρωση. Μπορούμε να τη προλάβουμε

Καραγιάννης Απόστολος Ενδοκρινολόγος – Διαβητολόγος [email protected] Η οστεοπόρωση είναι μια διαταραχή η οποία προκαλείται από απώλεια οστικής μάζας και συνοδεύεται από διαταραχή της οστικής αρχιτεκτονικής και ως εκ τούτου αυξημένο κίνδυνο καταγμάτων. Σχεδόν το 35% των γυναικών και το 20%…

Παχυσαρκία. Νεότερα δεδομένα και προβλέψεις για το 2030

ΠΑΠΑΜΙΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Νοσοκομειακός Διαιτολόγος. ΓΝΑ – Κοργιαλένειο Μπενάκειο ΕΕΣ [email protected] Τον Μάιο του 2015 ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της μελέτης, η οποία εκπονήθηκε για λογαριασμό της ευρωπαϊκής διεύθυνσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) που εδρεύει στην Κοπεγχάγη. “Η Ευρώπη θα βρεθεί…

Λιπώδες ήπαρ

Η επιδημία της παχυσαρκίας ακολουθεί την επιδημία του Σακχαρώδη Διαβήτη κατά τα τελευταία 15 χρόνια. Το 90% των ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Η περίσσεια λιπώδους ιστού συσχετίζεται με την εμφάνιση διαβήτη, καρδιαγγειακής νόσου και καρκίνου. Το περίσσειο λίπος συγκεντρώνεται στον υποδόριο ιστό, αλλά έχει παρατηρηθεί εναπόθεση τριγλυκεριδίων σε έκτοπες θέσεις όπως στο περισπλάχνιο, στο ήπαρ, στο μυικό ιστό, την καρδιά και το πάγκρεας. Η κοιλιακή παχυσαρκία, δηλαδή η εναπόθεση λίπους στο περισπλάχνιο, εκφράζεται κλινικά σαν αυξημένη περίμετρος μέσης, και η αυξημένη περίμετρος μέσης έχει αναγνωριστεί από την δεκαετία του 80 σαν ο καλύτερος προγνωστικός δείκτης της καρδιαγγειακής νόσου και του θανάτου. Γενικά η έκτοπος εναπόθεση λίπους είναι πιο σημαντικός προγνωστικός δείκτης της αντίστασης στην ινσουλίνη και της καρδιαγγειακής νόσου, από την ολική συγκέντρωση λίπους. Σε μεγάλη επιδημιολογική μελέτη (μελέτη INTERHEART), η αυξημένη περίμετρος μέσης είναι ισχυρός προγνωστικός δείκτης για έμφραγμα του μυοκαρδίου ανεξάρτητα από τον δείκτη μάζα σώματος (ΔΣΜ), ακόμα και σε λιποβαρείς ασθενείς με ΔΜΣ<20.

Επιπλοκές απο το σκελετό στην ομόζυγο β-Θαλασσαιμία

Η ομόζυγος β-θαλασσαιμία αποτελεί μία ιδιαίτερα σοβαρή νοσολογική οντότητα του αιμοποιητικού συστήματος που μέχρι πρόσφατα ήταν επίσης γνωστή υπό τον όρο «μεσογειακή αναιμία». Οφείλει την ονομασία της στην υψηλή επίπτωση με την οποία απαντάται στις χώρες της Μεσογείου σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο. Συχνά συναντάται επίσης στις περιοχές του Καυκάσου, στη Μέση Ανατολή, στην Ινδία και στη νοτιοανατολική Ασία (Εικόνα 1). Ο συνολικός πληθυσμός των β-θαλασσαιμικών ασθενών ανέρχεται στα 100.000 άτομα παγκοσμίως, ενώ σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επιδημιολογικά δεδομένα στην Ελλάδα διαβιούν σήμερα περίπου 3.000 πάσχοντες.